- zadziwiający
- {{stl_51}}{{LABEL="twpldezadziwiajaogoncy"}}{{/stl_51}}{{stl_39}}zadziwiający{{/stl_39}}{{stl_9}} (-co){{/stl_9}}{{stl_7}} erstaunlich, verblüffend{{/stl_7}}
Słownik polsko-niemiecki. 2014.
Słownik polsko-niemiecki. 2014.
zadziwiający — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. IIb {{/stl 8}}{{stl 7}} niesamowity, niezwykły, rzadko spotykany; zdumiewający : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zadziwiająca zbieżność nazwisk. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
The Amazing Maurice and his Educated Rodents — El Asombroso Mauricio y sus Roedores Sabios Autor Terry Pratchett Género Fantástico, épico Idioma Lengua inglesa … Wikipedia Español
cudny — cudnyni, cudnyniejszy «niezwykle piękny, śliczny, czarujący; godny podziwu, zadziwiający, nadzwyczajny» Cudny krajobraz. Cudny zapach. Cudna książka. Cudna dziewczyna. Cudna pogoda. Cudne kwiaty. Cudni chłopcy … Słownik języka polskiego
fenomenalny — fenomenalnyni «niezwykły, nadzwyczajny, zadziwiający, wyjątkowy» Fenomenalna pamięć. Fenomenalny apetyt, słuch, wzrost. Fenomenalny sukces. Fenomenalny artysta … Słownik języka polskiego
osobliwy — osobliwywi, osobliwywszy «zwracający uwagę, nie taki jak inni; szczególny, wyjątkowy, nadzwyczajny, niezwykły, zadziwiający; dziwaczny» Zachowywać się w osobliwy sposób. Nosić osobliwe kapelusze. Nie ma w tym nic osobliwego. Wieczór był osobliwy … Słownik języka polskiego
przedziwny — przedziwnyni 1. «bardzo dziwny, rażący swoją dziwnością; zadziwiający» Przedziwne potrawy, nowiny. Przedziwne pomysły. Była to przedziwna postać. Jego zachowanie się było przedziwne. 2. «mogący wywoływać podziw, zachwyt» Przedziwna uroda. Kwiaty… … Słownik języka polskiego
uderzający — imiesł. przymiotnikowy czynny czas. uderzać (p.) uderzający w użyciu przym. «zwracający uwagę, rzucający się w oczy; zadziwiający, zdumiewający, niezwykły» Uderzająca różnica. Uderzająca piękność. Uderzające podobieństwo do kogoś, do czegoś … Słownik języka polskiego
zadziwiająco — przysłów. od zadziwiający (p. zadziwić) Zadziwiająco odważny. Zachowywał się zadziwiająco grzecznie … Słownik języka polskiego
zaskakujący — imiesł. przymiotnikowy czynny czas. zaskakiwać (p.) zaskakujący w użyciu przym. «niespodziewany, zadziwiający, szokujący» Zaskakujący widok. Zaskakujący wygląd. Zaskakująca sytuacja … Słownik języka polskiego
zjawisko — n II, N. zjawiskokiem; lm D. zjawiskoisk 1. «to, co zaszło, co się wydarzyło, przejawiło, ukazało, fakt, zdarzenie; w teorii nauki: wszelki przedmiot postrzegania zmysłowego (fakt empiryczny)» Charakterystyczne, ciekawe, codzienne, częste, dziwne … Słownik języka polskiego
cudnie — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł., cudnieej {{/stl 8}}{{stl 7}} w sposób niezwykle piękny, wzbudzający podziw, zadziwiający; przepięknie, cudownie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Cudnie wyglądać, prezentować się. Cudnie pachnące perfumy. W górach jest cudnie o… … Langenscheidt Polski wyjaśnień