zadziwiający

zadziwiający
{{stl_51}}{{LABEL="twpldezadziwiajaogoncy"}}{{/stl_51}}{{stl_39}}zadziwiający{{/stl_39}}{{stl_9}} (-co){{/stl_9}}{{stl_7}} erstaunlich, verblüffend{{/stl_7}}

Słownik polsko-niemiecki. 2014.

Игры ⚽ Поможем написать курсовую

Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:

  • zadziwiający — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. IIb {{/stl 8}}{{stl 7}} niesamowity, niezwykły, rzadko spotykany; zdumiewający : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zadziwiająca zbieżność nazwisk. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • The Amazing Maurice and his Educated Rodents — El Asombroso Mauricio y sus Roedores Sabios Autor Terry Pratchett Género Fantástico, épico Idioma Lengua inglesa …   Wikipedia Español

  • cudny — cudnyni, cudnyniejszy «niezwykle piękny, śliczny, czarujący; godny podziwu, zadziwiający, nadzwyczajny» Cudny krajobraz. Cudny zapach. Cudna książka. Cudna dziewczyna. Cudna pogoda. Cudne kwiaty. Cudni chłopcy …   Słownik języka polskiego

  • fenomenalny — fenomenalnyni «niezwykły, nadzwyczajny, zadziwiający, wyjątkowy» Fenomenalna pamięć. Fenomenalny apetyt, słuch, wzrost. Fenomenalny sukces. Fenomenalny artysta …   Słownik języka polskiego

  • osobliwy — osobliwywi, osobliwywszy «zwracający uwagę, nie taki jak inni; szczególny, wyjątkowy, nadzwyczajny, niezwykły, zadziwiający; dziwaczny» Zachowywać się w osobliwy sposób. Nosić osobliwe kapelusze. Nie ma w tym nic osobliwego. Wieczór był osobliwy …   Słownik języka polskiego

  • przedziwny — przedziwnyni 1. «bardzo dziwny, rażący swoją dziwnością; zadziwiający» Przedziwne potrawy, nowiny. Przedziwne pomysły. Była to przedziwna postać. Jego zachowanie się było przedziwne. 2. «mogący wywoływać podziw, zachwyt» Przedziwna uroda. Kwiaty… …   Słownik języka polskiego

  • uderzający — imiesł. przymiotnikowy czynny czas. uderzać (p.) uderzający w użyciu przym. «zwracający uwagę, rzucający się w oczy; zadziwiający, zdumiewający, niezwykły» Uderzająca różnica. Uderzająca piękność. Uderzające podobieństwo do kogoś, do czegoś …   Słownik języka polskiego

  • zadziwiająco — przysłów. od zadziwiający (p. zadziwić) Zadziwiająco odważny. Zachowywał się zadziwiająco grzecznie …   Słownik języka polskiego

  • zaskakujący — imiesł. przymiotnikowy czynny czas. zaskakiwać (p.) zaskakujący w użyciu przym. «niespodziewany, zadziwiający, szokujący» Zaskakujący widok. Zaskakujący wygląd. Zaskakująca sytuacja …   Słownik języka polskiego

  • zjawisko — n II, N. zjawiskokiem; lm D. zjawiskoisk 1. «to, co zaszło, co się wydarzyło, przejawiło, ukazało, fakt, zdarzenie; w teorii nauki: wszelki przedmiot postrzegania zmysłowego (fakt empiryczny)» Charakterystyczne, ciekawe, codzienne, częste, dziwne …   Słownik języka polskiego

  • cudnie — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł., cudnieej {{/stl 8}}{{stl 7}} w sposób niezwykle piękny, wzbudzający podziw, zadziwiający; przepięknie, cudownie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Cudnie wyglądać, prezentować się. Cudnie pachnące perfumy. W górach jest cudnie o… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”